28 Temmuz 2013

Adam gitti. Kiz agladi.

Odasını toplamaya başladı genç kız. İki gündür üzgün olduğu için eli hiç bir şeye gitmemişti. Ne ondan kalan bir hediye, nede onu hatırlatan bir eşya kalsın odasında istiyordu.

İki yılı aşkın bir süredir giden ilişkisi aniden bitmişti.
İlk günki gibi sevmiyorum seni herhalde bilemiyorum, bir senedir sana karşı duygularım varmı diye yokluyorum kendimi diyen bir adam vardı karşısında.
Ne yani, bir senedir beni duygularını dinlemek için oyaliyormusun diye sordu genç kız. Adamdan ses çıkmadı.

Zaten hep böyle yapardı. Önemli konular açıldığında ne cevap vereceğini bilmez, kız onunla konuşmak isteyince de beni sık boğaz ediyorsun derdi.

Otobüsten indi genç kız ve o büyük alışveriş merkezinin merdivenlerinin üzerine yığıldı. Ağlıyordu. Hiç tahmin etmediği bir anda, hayatını ona adadığı adam, hayatı ters düz edip bir otobüs durağında bırakıp gitmişti onu.

Odasını topluyordu genç kız. Aylardır yüzüne bakmadığı kıyafetlerini katlayıp dolabına yerlestiriyordu. Kağıt küreği topluyordu.

Ondan kalan parfümün son damlasininin gözünün yaşına bakmadan çöpe attı şişeyi.
Otobüsten inerken boynunda aylardır taşıdığı kalp kolyeyi çıkarıp adamın eline sıkıştırdı.
Ama ben bunu sana almıştım dedi adam.
Artık birlikte olmayacaksak benim için hiç bir önemi yok bu kolyenin dedi kız.

Adam gitti. Kız merdivenlere oturdu. Adam gitti. Kız ağladı.

11 yorum:

  1. Biri hep giderdi diğeri ise ağlardı.
    Sonra giden geri gelirdi ağlayarak; kalanın ise yeni ve mutlu bir hayatı olurdu ve orada ona yer olmazdı.

    YanıtlaSil
  2. Belki adamda ağlamıştır..Kimbilir?

    YanıtlaSil
  3. Gece yürüyüşüne katılıyorum. Gitsin işe yaramaz adamlar akıllanmazlarsa!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gitsin, bir daha da dönmesinler mümkünse.

      Sil
  4. Sana olan duygularımı yokluyorum falan kızlar der böyle şeyleri =)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu hikayemizde adam söylüyor bunlar Sonsuz, naparsin

      Sil
  5. ooff..
    yaa şimdi bu oldu mu ? diyecektim ama hep oluyor hayatta..
    adam geldi kızı bıraktı metronun orada, kız eve gidemezdi şok olmuştu, otobüse bindi aklı yerinde değildi, yeniden indi, beşiktaşa gitti otobüsde sessizce ağladı. Başını yaslayıp ağlayacağı bi omuz aradı, tekdi, gitmiş bi banka oturmuştu ağladı ağladı.. yedi yıldır hep için için ağlıyor o kız..
    Değişen bir şey olmadı, adam geldi, adam gitti, kız hala bekledi onu, kız hep bekledi onu. Ağlamaklı gözlerle bi umut bekledi, yüreğine söz geçiremedi, yüreği ıssız kaldı. Adam keyfine baktı kız yıllarca bekledi onu..
    bi hikaye de buradan..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zaman ve mekan hiç önemli degil. Yaşanan hikayeler birbirine o kadar benziyor ki. Söyle o kıza üzülmesin. Kiyamam onada :)

      Sil
    2. Hepsinin ortak noktası da aşk .
      Söyledim sözünü dinleyecekmiş :)

      Sil