15 Temmuz 2021

Yol

Luna yıllardır yalnızlıın oturduu bu birilerinin adına ev dedii yapıda son kez dolaıyordu. Koridorun sonunda bulunan aynada ei tarafından aldatılmasının dükırıklıklarının yansımasını izliyordu.
Dün ak
am O’nun yanına son kez uzanmıve ölüme yatmıtı aslında, çünkü bu sabah kalktıında bu aldatılmıa bir son verecek ve O’nu terk edecekti.

Oturma odasında bulunan okuma köesine oturdu ve içine acısını sardıı sigarasını yakip derin bir nefes aldı.
O Luna’nın kendisini aldattı
ını bildiini bilmiyordu ve aylardır Luna’nın yüzüne söyledii yalanların açtıı yaraların da farkında deildi pek tabii ki, fakat Luna aldatıldıını örendii günden beri tüm dertlerini içine kustuu bir defteri sayfaları açık bir ekilde yemek masasının üstüne bıraktı.

Yatak odasına geçip dün geceden içine kalp arılarını, acılarını, dükırıklıklarını, yerletirdii bavulunu alıp evden çıktı.
Geçmi
, imdi, gelecek tek bir takvim yapraında birleen bu günde, Luna çıktıı yolun nereye varacaını bilmeyerek yola koyuldu.

En güvendigi insanin ihanetine nasil ugradigini sorgulamaktan vazgecip gögüs kafesinin icinde, kalbinin tam üstünde bir dövme gibi islenmis ihanetin tarihini kendi elleri ile söküp arabanin camindan disariya firlatti.
Ba
ına yıkılan dünyanın tepetaklak olmusokaklarında dümdüz ilerliyordu Luna ve bu yol bir yere gitmeyecekti, yol duracaktı, giden Luna idi.

Iki yaninda acilari bulunan sokaklari ardinda birakiyordu.
Bu yolun sonunda kendi özüne varacak, kafasından O’nu silmi
olacak ve yıkılan dünyanın kırıntılarından kendine yeni bir dünya ina edecekti.

 

Görüştüğümüz zaman görüşürüz.