8 Şubat 2015

O An ... Vol.2

Merhaba ben geldim. Saclarimi kestirdim. Önler kisa, arkalar uzun. Sevdim mi? Sevdim. Ama ben galiba bazen kendimden bikiyorum saclarimdan degil.


Bu güne kadar "Kolera Günlerinde Ask" okumaya calismistim ama yarida birakmistim. Subat ayinda kendime "Yüzyillik Yalnizlik" kitabini sectim. Bir kac gün önce basladim ve biraktim. Anladim ki türkce degil almanca okumaliyim Marquez'i. Bazen böyle oluyor. Elimde ki kitap bitince almanca olarak tekrar baslayacagim.

Burasi Mainz. Dogdugum sehir. Cok seviyorum kendisini. Tek hayalim bir gün gercekten de bu sehirde yasamak. Geceleri o kadar güzel oluyor ki sokaklar.





Yeni isim sayesinde seminere gittim is yerinden 3 arkadasla birlikte. Bir sürü satis stratejisi ögrendim ve ertesi gün dükkanda hemen ögrendiklerimi pratige gecirdim. Bu seminer olmadan da güzel bir satis yaptigimi düsünüyorum ama seminer de hic fena degildi yani.

#kitaplar yolda. Gecen haftasonu cumartesi sabah beste kalkip Baverya eyaletine gittim ailemle birlikte. Kuzenimin kinasi vardi. Tüm aile bir araya geldik yine. Neredeyse 13 yildir görmedigim yengem geldi Türkiye'den. Kendisi gelinin anneannesi olur. En cok onu görecegim icin sevincliydim.
Kar vardi tüm sokaklarda. Dört bucuk saatlik yolculukta termostan kahve ve sevgili Kindle'im sayesinde güzel vakit gecirdim.


Ellerine kina yakmis ellerine ...


Gelin evinde gelinin kuaförden dönmesini beklerken ...

 Gelmeyen tren yapmislar
Oturdugum kasabanin tren yollari artik devlet yollarinda degil özel bir sirkette. Iyi hos, trenler güzel. Masalar harika ders calismak icin ama Aralik ayindan beri hala gec kaliyorlar.
Dün sabah ise giderken 45 dakika istasyonda gelmeyen treni bekledim. 
Hem dondum, hemde cok sinirlendim.

 Instagram Mim'i 
Instagramda da blogta oldugu gibi ara sira mimleniyorum. Dün sabah sevgili Yonca beni mimlemisti. Yasimi, boyum, göz rengimi, en sevdigim hayvani, en sevdigim yemegi, en sevdigim icecegi sormus. Bende katildim.

 Batman dükkana gelirse
Dün calisirken bir müsteri geldi. Ister istemez tüm calisanlarin ve dükkanda bulunan müsterilerin gözü ayakkabilarina gitti. T. müsteri ile ilgilenirken bende caktirmadan peslerinden gidip ayakkabilarinin fotograflarini cektim. Dükkanin her yerinde kamera var. Üst katta bulunan patron ve teknisyen is arkadaslarim kameradan beni görünce kesin neyin pesinde oldugumu anlamislardir :)

Twitter Gülmece 
Bazen internette cok komik seyler görüyorum. Bu yazilarimda onlari da kayit edip ekleyecegim. Bu fotografi Twitter'de görmüstüm. Paylasan arkadas fotografin alinda "ay biktim, biktim" yazmisti. Cok güldüm.
***
Benden simdilik bu kadar. Son zamanlarda yazamiyorum. Hem calisiyorum, hemde üniversite ile ugrasiyorum. Kina, dügün, birazda doktor muayeneleri...

Vol.1 burada

8 yorum:

  1. Saçların çok hoş olmuş tatlım güle güle kullan. Son fotoğrafa da bayıldım. Hani o olmadı bu olmadı deyip pes ettiğimizde en olmaz kıyafetle atıyoruz ya kendimizi sokağa. Onu anımsattı bana.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Fikriyecim cok tesekkür ederim. Evet son fotograf beni benden aldi. Biktim biktim :)

      Sil
  2. Hehehehe manken çok komik gerçekten. Sanki çalışmaktan bıkmış insanlar gibi. Umarım doğduğun şehirde yaşama imkanın olur. Ben de bir iki haftadır hiperaktif vb. çocuklara eğitim verilen kuruma gidiyorum; ama ömrümden ömür gitti. İşi bıraktım :D Kahve favori içecek olmaz mı?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kahveyi yazarken sen geldin aklima. Sayende kahve kokan kadin lakabini aldim :) Seviyorum seni

      Sil
  3. Bu serinin 2. Yazısını bu kadar çabuk beklemiyordum :) ama ilki kadar güzeldi özellikle en sondaki manken :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tesekkür ederim Mustafa. Fotograf cekmeyi seviyorum. Bu yüzden bu seriyi fotograf karelerimden olusturacagim. Fazla uzun olmamasina dikkat ediyorum. Evet manken bir harika :)

      Sil
  4. hepsi çok tatlıııııı :) gelmeyen tren ha haaaa :)

    YanıtlaSil