13 Haziran 2013

Kapanan kapılar


Yoğun ve stresli günlerin eşiğindeyim ve ben bu durumdan hiç hoşlanmıyorum.
Bu sabah 9'da ofiste görüşmemiz vardı. Her ay bir kere toplanıyoruz ve gelecek ayın iş saatlerini planlıyor ve geçen ay nelerin olup bittiğini konuşuyoruz.
Normalinde bu toplantıları diğer departmanda çalışan bir bayanın ofisinde yapıyoruz. Bayan W. diyelim.
Bu ay patronum kendi ofisinde yapmak istemiş ve pazartesi Bayan W.'ye mail atmış. Bayan W.'den cevap gelmemiş. Demek ki sorun yok, benim ofiste yapıyoruz toplantıyı deyip ofiste bir araya geldik.
Toplantıya başladık. iş saatlerini, sınav tarihlerini konuşurken Bayan W. kapıyı açtı ve "neredesiniz? Sizi bekliyorum" dedi.
Patron "Size pazartesi mail atmıştım, cevap vermeyince buraya geleceğinizi düşündüm. Buyurun. Zaten iş planlarını yapıyoruz, tüm dosyalar burada" dedi.
Bayan W. "Beni bu sabah gördünüz. Tekrar söyleyebilirdiniz. Ben burada kalmıyorum" dedi ve kapıyı sertçe kapattı.
Patron başını salladı "hep aynı dert, bıktım artık" dedi ve toplantıya devam etti.
Bazen koca koca insanlar ufacık çocuklar gibi haraket ediyor.
iş yerinde gerilim olacak. Bu ikili hep böyle zaten.

13.06.2013 | Ahu Kader

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder