4 Mart 2014

Bir Yazilik Nefes

Yazi yazmaktan vazgectim diye düsündü Kadin.
Ne suya yazacagim bundan sonra ne de kagida.
Neden yazmaktan vaz geciyorsun diye sordu Adam.
Bu senin nefes alma seklin.
Yazmazsan olamazsin.
Yazmazsan benim sevdigim kadin olmaktan cikarsin dedi Adam.
Oturdu düsündü Kadin.
Neden yazdigini, ne icin yazdigini, kimin icin yazdigini düsündü.

Gercekten de yazi yazarken nefes aldigini hissediyordu.
Binlerce defter biriktirmisti.
El emegi, göz nuru idi onlar tipki gözlerini yorarak ördügü örtüler gibi.
Pempe pancurlu bir ev hayal etmedi belki ama...
... yesil masa örtüleri ördü.

Yazi yazmaktan vazgecmeyecegim diye düsündü Kadin.
Suya yazmaya devam edecegim, sonra da kagida.
Vazgecme diye seslendi Adam.
Vazgecersen sen sen olmaktan cikarsin.

ahukader

11 yorum:

  1. vazgeçilmiyor ki yazmaktan.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet vazgecilmiyor.
      Ben bu günlerde biraz karisigim da 4.

      Sil
    2. Sen bana mail atiyordun ya canim :) Noldu o is? kiki

      Sil
    3. tamam tamam hemen atıyorum:))

      Sil
  2. you are not allowed to :)
    cünkü insanin dogasina islemisse bir kere, istemekle vazgecilmiyor...
    hem sen zaten vazgecme... insan bile bile niye özünden eksilsin ki? :) bence de bu senin bir parcan...
    cok da güzel bir parcan.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. You are right honey. I can't stop writing :)

      Sil
  3. Bu diyaloğu ben yaşamış olabilirim, yoksa rüya mıydı o
    :)

    YanıtlaSil
  4. "Vazgecersen sen sen olmaktan cikarsin."
    Benim de bazen kendime kurduğum cümle bu. Süpersin!
    Kalemine sağlık <3

    YanıtlaSil