5 Aralık 2012


Bazen gercekten de kendi kendime nazar degdirdigimi düsünüyorum. Eda’nin gönderdigi bilekligi o kadar cok sevdim ki, “ay bu ne kadar güzel. Ben bunu bir daha cikarmam. Bilegime uysun, baska bir bant takmaliyim” diye dolandim durdum ilk iki gün. O günden sonra bir dahada cikarmadim gercekten bilegimden.
Ama tam simdi, yani bes dakika önce, bilekligin üstünde bulunan yusufcuk kusu koptu ve ben oturup simdi on yasinda ufak cocuklar gibi aglamak istiyorum. Aferim sana Ahu, yine nazar ettin kendine.

Not: Ben yusufcugu cok severim. Yusufcuk bulunan kolyemde kopmustu zamaninda. Demek ki yusufcuklari özgür birakmam gerekiyor.

4 yorum:

  1. Cok sırın bir yusufcukmus canım bende üzüldüm bak şimdi

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet canim ya. Ama olsun, yusufcugu da hep saklayacagim. Bu arada senin yazilarini da takip ediyorum seker :)

      Sil
  2. Olsun :)
    Ben sana bir daha alır yollarım..

    YanıtlaSil