Gözleri renkli güzel

Sana ay gözleri renkli güzel
Kalemimden bir kaç kelime düşer
Sana hiç bir zaman duygularımı sezdirmedim
Yinede ben seni hep sevdim
Sana o iki kelimeyi söyleyemedim
içimi bilmeni istemedim
Hep sakladım, kendimce bu akıllıydı
Küçük bedenimde kopan büyük fırtınalar
Beni her zaman yere çaldılar
Her kendimi mutlu hissettiğimde
Bana ne kadar yalnız olduğumu anımsattılar
Bu yalnızlık hiç bitmedi, bitmeyecek dediler
Neden ey gözleri renkli güzel haklı çıktılar
Oysa haklı olmamaları için çok şey yapabilirdim
Seni ellerinden tutup, seni sevdiğimi hayıkrabilirdim
Gözlerine bakıp, işte bu benim diyebilirdim
içimdeki fırtına hep beni geri tuttu
Sevdiklerim ve seveceklerim beni unuttu
Halbuki o fırtınayı aşk fırtınası ile yenebilirdim
Evet işte mutluluk denilen şey bu diyebilirdim
Yapmadım, yapamadım
Kendime ve içimde hep sakladım
Artık söylemek gerektiğini anladım
Fakat ne o fırtınaya, ne sana gözleri renkli güzel
Derdimi hiç bir zaman anlatamadım
Dostum olan beyaz kağıt hiç kararmayacak benim gibi
Ahu Kader'im hep ona dökeceğim içimi